خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مىگویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت دادهاند . ] [نهج البلاغه]
بیمه سرمد
پیامرسان
پارسی بلاگ
درباره
درباره
وضعیت من در یاهـو
s akbari
صفحههای دیگر
لینکهای روزانه
پشتیبانی پارسی بلاگ
اخبار پارسی بلاگ
پیوندها
دل پرخاطره
* عاشقانه ای برای تو *
mystery